Dornoplantoj al la paradizo,
vojego al la infero.
(el davana kanto)
Mi estas kokosgrimpanto deziranta verdan kokosfrukton,
mi estas palmogrimpanto ŝatanta dolĉan palmosukon.
Mi volas atingi kokossupron kvankam estas formikoj,
mi volas troviĝi en palmo-supro malgraŭ estas vespo.
La vojo al la feliĉa palaco estas plena je dornoj,
la vojo al la ĝoja lando estas kovrita de nebuloj.
Mi esperas, ke dornoj diversaj ne min timigu.
Espereble nebuloj la okulojn ne bloku.
La vento persvadas min forgesi mian longan intencon,
nuboj konvinkas min forlasi la ĝustan penson.
La longa intenco, lasu ĝin danci kiel flago;
kaj la ĝusta penso, lasu ĝin vivi eterne.
Kial timo devas regi koron fortikan?
Kial do mallumo devas mastri lumon?
Lasu tiun ĉi timon eliri kun uragano pasanta,
kaj lasu la mallumon kuri kun akvo fluanta.
Noemuti-Timoro, marte 2011
Esperantigita el la poemo "Lalan mâlelat, lalan amasat",
verkis davanlingve kaj esperantigis Yohanes Manhitu
No comments:
Post a Comment